مشاوره رایگان کاشت ابرو: سؤالاتی که ما و شما باید به آن پاسخ دهیم

سن مناسب برای کاشت ابرو در هر فرد متفاوت است. بر عقیدهٔ ما بهترین زمان برای انجام کاشت ابرو زمانی است که ریزش ابرو فکر شما را درگیر کرده و باعث ناراحتی شما شده است و دیگر روش‌ها و درمان‌های پزشکی به درمان آن کمکی نکرده‌اند.

افراد بعد از 30 سالگی می‌توانند کاشت ابرو انجام دهند. بیماران زیر 30 سال قبل از درنظرگرفتن جراحی باید برای کنترل ریزش خود از داروهای مخصوص ریزش ابرو استفاده نمایند.

به‌طورکلی اگر شما زیر 30 سال داشته باشید، ممکن است پزشک شما ابتدا روش‌های کم تهاجمی دیگری مثل مزوتراپی و تزریق پی آر پی را به شما پیشنهاد خواهد کرد. درصورتی‌که دچار آلوپسی ابرو باشید ممکن است پس از درمان ریزش مو به شما اجازهٔ جراحی کاشت ابرو را بدهد.

در سنین 18 سال و پایین‌تر ممکن است مشکل ریزش ابروی شما ناشی از یک اختلال هورمونی باشد، که این مسئله بایستی ابتدا حل شده و سپس درمان صورت گیرد.

ریزش مو و ابرو می‌تواند بنا بر دلایل مختلفی رخ دهد از جمله: تغییرات هورمونی، کمبود مواد مغذی، عفونت، بیماری‌های پوستی، استرس و یا حتی فعالیت شدید سیستم ایمنی که به فولیکول‌های مو حمله می‌کند. برای درمان این نوع از ریزش مو بسته به دلیل آن روش‌های مختلفی وجود دارد.

آلوپسی

همان بیماری‌های خودایمنی که در بیشتر موارد باعث ریزش موی سر می‌شوند می‌توانند بر روی ابروها نیز تأثیر بگذارند. سیستم ایمنی به‌صورت اشتباه فولیکول‌های ابرو را مورد هدف قرار داده و به آن‌ها حمله می‌کند و این طریق روند تولید و رشد تارهای ابرو را کاهش داده یا متوقف می‌سازد.

در این حالت نیاز دارید تا ریزش موی ابروی خود را ابتدا به‌واسطه داروهای تجویزی پزشک خود تثبیت کرده و سپس برای کاشت ابرو اقدام نمایید.

عارضه‌های پوستی

عارضه‌های پوستی مانند: اگزما و پسوریازیس می‌توانند روند طبیعی رشد مو را مختل سازند.

در این صورت شما نیاز دارید تا ابتدا عارضهٔ پوستی را درمان نمایید و سپس کاشت ابرو انجام دهید.

کمبود مواد مغذی

بدن شما به رژیمی متعادل سرشار از کربوهیدرات‌ها، پروتئین، چربی، آمینو اسیدها، ویتامین و مواد معدنی احتیاج دارد. به دلیل این که برخی از این مواد در رشد و مقاومت موها نقش دارند کمبود هر یک از آن‌ها باعث ریزش مو خواهد شد. برای مثال کمبود ویتامین C ،E ،B12 ،D، آهن، سیستئین، اُمگا 3 و اسیدهای چرب می‌توانند باعث ریزش مو شوند.

اگر ریزش ابروی شما به علت کمبود ویتامین‌ها و یا دیگر مواد مغذی باشد، پزشک شما تلاش خود را خواهد کرد که با تجویز مکمل‌های مورد نیز این مشکل را کنترل و درمان کند. پس از درمان دوره‌ای، نیاز شما به کاشت ابرو مجدداً مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

اضطراب و استرس

مشکلات ذهنی و روانی می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند. درصورتی‌که به‌تازگی حادثه یا ترومایی را تجربه کردید یا سبک زندگی شما تغییرات زیادی داشته است، احتمال ریزش ابرو در شما بالا می‌باشد.

برای انجام کاشت ابرو ابتدا نیاز هست تا استرس و ترومای ایجاد شده به طور کامل رفع شود و سپس برای کاشت اقدام نمایید.

برخی افراد برای زیباتر کردن چهره و فرم چشم‌ها و ابروهای خود اقدام به جراحی کاشت ابرو می‌کنند؛ اما عده‌ای دیگر هدف درمانی از کاشت ابرو خود دارند. این افراد ممکن است به علت بیماری زمینه‌ای خاص یا زخم و سوختگی بخشی از ابروی خود را از دست‌ داده باشند که این مسئله نیز نیازمند برسی دقیق‌تر است.

بیماری تیروئید

غده تیروئید در جلوی گردن قرار دارد و هورمون‌های مرتبط با متابولیسم را تولید می‌کند. زمانی که این غده بیش از اندازه یا کمتر از حد معمول هورمون تولید کند عملکرد بدن از جمله رشد موها دچار اختلال می‌شود.

برای درمان این مشکل ابتدا بایستی مشکلات تیروئیدی خود را درمان نماید؛ زیرا پس از فرایند کاشت ابرو نیز ممکن است دچار ریزش شوید.

سرطان

شیمی‌درمانی به‌گونه‌ای طراحی شده است که بر تمامی سلول‌هایی که به‌سرعت تقسیم می‌شوند از جمله فولیکول‌های مو تأثیر بگذارد. به همین دلیل این روش درمانی می‌تواند رشد و تولید مو را متوقف سازد.

بیماران مبتلا به سرطان می‌توانند بعد از اتمام دوره‌های شیمی‌درمانی اقدام به کاشت مو کنند. نداشتن هیچ‌گونه بیماری پوستی که مانع رشد موها می‌شود و همچنین قرار داشتن در وضعیت سلامتی مطلوب برای کاشت ابرو ضروری می‌باشد. در این شرایط فردی که تصمیم صحیح را می‌گیرد پزشک است. بعد از یک بررسی دقیق پزشک تشخیص می‌دهد که شما می‌توانید کاشت مو انجام دهید یا خیر.

فشارخون، دیابت یا دیگر مشکلات قلبی و عروقی

کاشت ابرو برای افراد مبتلا به بیماری‌های خونی انجام نمی‌شود. همچنین کاشت ابرو برای افرادی با شرایط زیر نیز مناسب نمی‌باشد.

• افراد مبتلا به هپاتیت C
• افراد مبتلا به اچ ای وی و بیماری ایدز
• افراد مبتلا به اچ پی وی
• افراد مبتلا به آنمی
• افراد مبتلا به بیماری لیکن پلان و Pseudopelade
• افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط به کف سر
• افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی
• افراد مبتلا به بیماری‌های فشارخون

بافت اسکار (جای زخم) به طور معمول ناشی از تروما یا سوختگی می‌باشد و بیماری‌های پوستی ناشی از حمله کردن سیستم ایمنی به بافت‌ها.

کاشت ابرو معمولاً بر روی اسکارهای ابرو انجام می‌شود؛ اما توصیه می‌گردد قبل از انجام آن با پزشک مشورت نمایید. ممکن است نشود جای زخم را درمان کرد؛ اما می‌توان آن را زیر تارهای مو پنهان نمود. درصورتی‌که فولیکول کاشته شده در جای خود ثابت نشود به بیش از یک جلسه جراحی احتیاج خواهید داشت، با این‌ حال مو بر روی بافت اسکار رشد خواهد کرد. این را نیز در نظر بگیرید با این که مو بر روی بافت اسکار رشد می‌کند؛ اما سرعت رشد آن در ابتدا بسیار کند بوده و ممکن است کمی چالش‌برانگیز باشد. به همین دلیل گاهی برای رسیدن به نتیجه مطلوب ممکن است به جراحی‌های ترمیمی احتیاج شود.

این یک عارضه شایع برای اکثریت کاندیدهای کاشت ابرو است. اصلاح مداوم ابرو ممکن است فولیکول‌های موهای ابرو را از بین ببرد، بنابراین کاشت ابرو یکی از روش‌های مناسب برای اصلاح این مشکل است.

قطع یا مصرف هر دارویی بایستی با نظر پزشک صورت گیرد؛ اما اگر از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنید بهتر است که برای مدتی پیش از عمل جراحی خود آن را متوقف کنید تا دچار خون‌ریزی هنگام عمل نشوید. بهتر است برای جلوگیری از خون‌ریزی و رقیق شدن خون از مصرف ویتامین E نیز خودداری فرمایید.

ماینوکسیدیل

اگر از ماینوکسیدیل استفاده می‌کردید، 10 روز قبل از کاشت ابرو آن را متوقف کنید.

اگر قبلاً کاشت ابروی ناموفق داشته‌اید علت آن باید مورد بررسی قرار بگیرد؛ اما اگر بیش از 3 بار کاشت ابروی ناموفق داشتید بهتر است که کاشت ابرو انجام ندهید.

برای جلوگیری از شوک آنافیلاکسی باید در ابتدا از فرد تست آلرژی گرفته شود. در صورت داشتن حساسیت به مواد بی‌حسی باید از روش‌های دیگر مانند پی آر پی یا مزوتراپی استفاده کنید.