مشاوره رایگان کاشت مو

این سوال دو دلیل دارد:

کاشت مو برای افراد زیر 24 سال توصیه نمیشود

اکثر متخصصان کاشت مو را از سن 24 سالگی به بالا توصیه می‌کنند چون ریزش مو باید روند خود را طی کند. کمی صبر می‌تواند باعث رسیدن به نتایج طولانی مدت بسیار خوبی شود.

اگر ریزش مو الگوی ثابت نداشته باشد چه باید کرد؟

این مسئله  برای کسانی که در سنین پایین کاشت مو انجام می‌دهند اهمیت بیشتری دارد. ریزش مو قبل از  24 سالگی هنوز الگوی مشخصی ندارد؛ یعنی هنوز مشخص نیست که کدام بخش از پوست سر تحت تاثیر هورمون DHT قرار میگیرد.

ممکن است ابتدا بخش کوچکی از موهای شما ریخته باشد، اما به احتمال زیاد موهای اطراف در نهایت به دلیل هورمون‌ها می‌ریزند. بنابراین باید صبر کنید تا نواحی خاصی از پوست سر شما که فولیکول‌های آن تحت تاثیر هورمون‌های DHT قرار نمی‌گیرند مشخص شوند. چون برای کاشت مو از موهای این نواحی استفاده میشود. در نتیجه اگر شما مبتلا به آلوپسی آندروژنیک باشید کاندید مناسبی برای کاشت مو نیستند.

متخصص کاشت مو از شما درباره سابقه ریزش موهایتان می‌پرسد: مدت زمانی که موهای شما ریز داشته است، سرعت ریزش موها و اینکه چه مدت ریزش موی شما اینگونه بوده است؟ اگر همه چیز در این زمینه مناسب باشد، شما کاندیدای خوبی برای جراحی کاشت مو خواهید بود.

حساسیت به بیهوشی میتواند بلافاصله و با تاخیر رخ دهد.

کسانی که به بیهوشی واکنش نشان می‌دهند

برای جراحی کاشت مو، بیمار نیاز به بیهوشی (موضعی یا عمومی) دارد. بنابراین کسانی که به بیهوشی حساسیت دارند یا به دلیل مشکلات سلامتی نمی‌توانند از بیهوشی استفاده کنند، کاندید مناسبی برای کاشت مو نیستند.

بیماری‌هایی که با بیهوشی در تضاد هستند

با وجود اینکه کاشت مو یک جراحی ساده است که تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، اما چند مورد منع مصرف برای استفاده از بی‌حسی وجود دارند که عبارتند از:

• بیماری خود ایمنی فعال
• دیابت کنترل نشده
• فشار خون کنترل نشده
• بیمارانی که به بی حسی موضعی حساسیت دارند.
• برخی بیماری‌های پوستی مانند کلوئید و پمفیگوس
• عفونت‌های شدید سیستمیک و پوست سر

افراد مبتلا به بیماری‌هایی که از طریق خون منتقل می‌شوند، مانند HIV و هپاتیت C معمولاً نمی‌توانند عمل کاشت مو انجام دهند. با پزشک خود در مورد محدودیت‌ها، خطرات مربوطه و اقدامات احتیاطی لازم برای افزایش سطح ایمنی صحبت کنید.

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص، درصورتی که کاندید کاشت مو باشند، نیاز به نامه پزشک متخصص برای انجام کاشت مو دارند.

هپاتیت و HIV

کاشت مو برای بیماران مبتلا به هپاتیت تا بعد از بهبودی امکان پذیر نیست. بیماران مبتلا به هپاتیت C  و HIV هر گز نمی‌توانند مو بکارند. با توجه به اینکه ایمنی بدن این بیماران بسیار ضعیف است، زمان زیادی طول می‌کشد تا زخم‌های کوچک آنها ترمیم شوند و در برابر عفونت آسیب پذیر تر می‌شوند.

هموفیلی

هموفیلی امکان لخته شدن خون را کاهش می‌دهد. در نتیجه بیمار مبتلا به هموفیلی باید ابتدا با پزشک خود مشورت کند و آزمایش لخته شدن خون انجام دهد تا مشخص شود که آیا جراحی کاشت مو برای او مناسب است یا خیر.

دیابت

 دیابت دو نوع دارد. بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، انسولین کافی ندارد و برای کنترل قند نیاز به تزریق انسولین دارند. بدن بیماران مبتلا به انسولین نوع دو، قادر به استفاده از انسولین تولید شده در بدن نیست.

اگر بدن بیمار دیابتی به درمان‌های انجام شده پاسخ نداده باشد و در ترمیم زخم و لخته شدن خون با مشکل مواجه شود، نمی‌تواند پیوند مو انجام دهد. اما اگر بدن بیمار به درمان‌ها پاسخ می‌دهد و در وضعیت پایداری قرار دارد می‌تواند پیوند مو انجام دهد. با این حال باید قبل از کاشت مو با پزشک خود صحبت کنید.

بیماری‌های قلبی عروقی

افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کنند، که میتواند باعث خونریزی بیش از حد حین جراحی شود در نتیجه ممکن است این افراد کاندیدای خوبی برای کاشت مو نباشند. با این حال ممکن است در برخی موارد امکان جراحی وجود داشته باشد. جراحی کاشت مو برای بیمارانی که فشار خون بالا دارند و در کنترل آن مشکل دارند مناسب نیست.

با توجه به اینکه ریزش موی موقت دلایلی متنوعی دارد متخصص ممکن است سوالات زیر را از بیمار بپرسد:

1. آیا بیماری‌هایی مانند سیفلیس، بیماری گریوز و لوپوس دارید؟
2. آیا باردار هستید؟
3. آیا از داروهایی مانند استروئیدها و استاتین‌ها استفاده می‌کنید؟
4. آیا خشکی پوست سر دارید؟
5. آیا اخیراً دچار کاهش وزن شده‌اید؟

ریزش موی موقت

ریزش موی شدید در یک زمان کوتاه می‌تواند ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد. پس از درمان مشکل، احتمالاً موهای شما در عرض چند ماه دوباره رشد خواهند کرد. در چنین موردی شما کاندید مناسبی برای کاشت مو نیستید. فقط باید صبر کنید تا مشکل اصلی درمان شود.

البته برای تشخیص ریزش مو باید به متخصص پوست مراجعه کنید. اگر ریزش مو به دلیل یک بیماری دائمی مانند آلوپسی آندروژنیک/طاسی باشد، پزشک پوست سر شما را معاینه خواهد کرد. پزشک حین معاینه بررسی می‌کند که آیا ریزش مو واقعا الگوی خاصی دارد و آیا شما بیش از 50 درصد از موهای خود را در ناحیه خاصی از پوست سر از دست داده‌اید یا خیر. علاوه بر این پزشک مشخص می‌کند که آیا شما بیماری خاصی دارید که باعث ریزش مو می‌شود یا خیر.

چهار عامل زیر می‌توانند باعث ریزش موقت مو شوند:

• بیماری‌ها (سیفلیس، HIV، بیماری گریوز، لوپوس و غیره)
• تغییرات فصلی
• استرس (بارداری، تغییرات هورمونی، کووید و غیره)
• خشکی پوست سر
• داروها (استروئید، استاتین‌ها و غیره)
• شیمی درمانی و رادیوتراپی
• کاهش وزن

این عوامل همیشه باعث ریزش موی موقت نمی‌شوند، در برخی موارد ممکن است باعث ایجاد مشکل دیگری شوند که می‌تواند باعث ریزش موی دائمی شود. همچنین استفاده طولانی مدت از دارو ممکن است باعث آسیب جبران ناپذیر شود. چنین مشکلاتی تا حدی پیش می‌روند که می‌تواند منجر به ریزش موی دائمی شوند.

برخی از مشکلات سلامت روان می‌توانند منجر به ریزش مو شوند. به غیر از اختلال خود زشت انگاری، اختلال روانی تریکوتیلومانیا ناشی از مواردی مانند:

• فشار
• اضطراب
• کسالت
• وسواس فکری-عملی (OCD)

اگر این مشکل باعث می‌شود که فرد موهای خود را بکند، ابتدا باید وضعیت روانی بیمار درمان شود. در غیر این صورت این مشکل بعد از کاشت مو همچنان ادامه می‌یابد.

ممکن است فردی با این شرایط به آلوپسی آندروژنیک هم مبتلا شود. با این حال برای اطمینان از موفقیت آمیز بودن جراحی، بیمار باید ابتدا از لحاظ روانی درمان شود. جراح وضعیت روانی بیمار را بررسی می‌کند تا ببیند که آیا کاندید مناسبی برای کاشت مو هست یا خیر.

با توجه به اینکه کاشت مو از نظر پزشکی ضروری نیست، جراح توصیه می‌کند که در دوران بارداری این کار را انجام ندهید. چون ممکن است برای مادر و جنین مضر باشد. در این وضعیت بیمار دوران نقاهت سختی خواهد داشت که می‌تواند بر سلامت مادر و جنین تاثیر منفی داشته باشد.

برای کاشت مو باید حداقل یک ماه از آخرین کراتین یا بوتاکس مو گذشته باشد.